Tek istediğim bir parça düzen biraz da belirlik. Hayatımda bu malzemelerin eksik olması tadımı kaçırıyor. Hoş çok da düzenli bir insan değilimdir. Yani simetri hastalığım ya da kıyafetlerimi renklerine göre katlamak derecesinde düzenli değilimdir. Ama artık o kıyafetlerim, ayakkabılarım ve takılarım bir gardroba girsin ve uzun süre orda dursunlar.. Bavullardan çantalardan sıkıldım! Sonra ne zaman nerde olabileceğimi tam olarak bilemesem de tahmin etmek istiyorum çok mu şey istiyorum? Bir süredir arkadasımda kalıyorum. O işe gidiyor her gün ben de dersim oldukça evden çıkıyorum. Şunu farkettim, evde durmayı özlemişim. Belki garip bir şey çünkü ben garipsedim. Evi temizlemek, yemek yapmak bana mutluluk verdi. Bir an kendimi ev hanımı gibi hayal ettim. Hatta şimdi bu cümleyi bu bloga yazarken bile güldüm. İçimdeki evcil kadın ortaya çıktı. Ama İstanbul'un koşturması, kalabalığı o kadar yormuş ki beni evde geçirdigim şu 2 gün bana ilaç gibi geldi. İnsanın bazen hayat muhasebesi yapmak için kendi ile başbaşa kalması gerekiyor gerçekten. Bence ben zaman zaman yalnızlığı seviyorum. Ve zaman zaman en yakınlarıma anlatmadığım şeyleri en uzağımda belki de hiç tanımadığım kişilere anlatmayı da seviyorum. Nerde yaşarsa yaşasın, eğitim düzeyi ne olursa olsun herkesten öğrenebileceğim bir şey olduğunu biliyorum. Dışardan hep soğuk görünsem de kendini beğenmiş gibi dursam da hatta ukala ben aslında iyi biriymişim :)
Ne diyordum en başta biraz düzen biraz da belirlilik istiyorum.. İstanbul ile aram bozuk bu yüzden. Belki de uzatmaları oynuyorum onunla da. Filmin en sıkıcı yerinde duruyorum, ne zaman atraksiyon olacak onu bekliyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder