15 Mart 2011 Salı

Kafa Bi Mİlyon

Derler ya! Sanırım ben öyle bir yerdeyim... Bir hocamız her derse başlarken gözlerimizi kapattırır herşey için teşekkür ettirirdi bize.. Bizi dünyaya getiren anne ve babamıza, tarlasında bizim için buğday yetiştiren çiftçi amcaya, babamıza iş veren ve bizi koruyan devlete, bizi okula getiren otobüs şöförüne, kanalizasyon çukuru kazan işçiye,tüm organlarımıza.. vs.. En önemlisi de bize hayat veren yaradana... Bu seronomilerde hep gülmek gelirdi içimden.. Kocaman anfi gözlerimizi kapatıp, hocanın önderliğinde herkese teşekkür ediyorduk.. Arada gözlerini açıp çevreyi izleyen mızıkçılar oluyordu tabi! E nerden biliyorum?:)

Kaybedince değeri anlaşılır ya herşeyin. Bazı şeyler vardır hani herzaman seninle olan, yoklukları hiç aklımıza gelmez. Şimdi japonyada olanların Türkiye'de yaşandığını düşünüyorum da düşünmek istemiyorum. Kaç yıl öncesine giderdik.. Sahip olduğumuz o kadar çok şey var ki.. Bunları düşündükçe mutlu olmamak işten değil... Mesela şu an dışarda bahar havası.. İstesem giderim deniz havasında oturup kitabımı okuyabilirim. Kimse bunun için beni kısıtlayamaz.. Düşününce "ee ne var bunda ? " denilebilir... Ben de diyorum ki bundan güzel daha ne olabilir ki? ÖZGÜRLÜK!

En tahammül edemediğim şey de kısıtlanmak... Kısıtlanmaya yalnız bir yerde tahammül edilebilir; birinin seni kısıtlaması ihtimalinin bile güzel olduğu anlar vardır... Onun dışında çekilmez...

Ne diyordum Teşekkür etmek...Şimdi hiç komik gelmiyor bana anfide teşekkür seronomileri... Bir çok şey için teşekkür edebilirim şimdi... Ülkemde isyan çıkmadığı için, tsunami ve ya deprem olmadığı için, ülkemde darbe olmadığı için, İstanbul'da havalar çok güzel olduğu için, İbrahim Tatlıses gibi suikasta kurban gitmediğim için, beni hergün arayan annem ve babam olduğu için, ufak tefek yılmışlıklarım olsa da henüz hiçbirşey için geç olmadığı için, küçücük şeylere çok mutlu olabildiğim için,.. daha sayayım mı?

Kafam bi milyon diyordum.. Kronik manyak bir halim var :) Bir yanım da diyor ki!!!


Kimisi sadece işinde gücünde
Kimisi sadece heyecan peşinde
Kimisine sorulmaz bile derdi ne
Kiminle


Kimisi paça sıvar dereyi görmeden
Kimisi bütün yutar lokmayı bölmeden
Kimisi düşmez yakadan başa çorap örmeden
İnceden

Gelip bu şehri bozan
Bu şehre gelip bozulanlar
Hepsi aynı kazanda kaynıyor istanbulda
(Doğru söylüyor)

Dinle beni biraz şşt
Sen sen İstanbul sever seni sen beni seversen
Dinle beni biraz şşt
Sen sen İstanbul döver seni sen beni üzersen

Ne çok canlar yakar (İstanbul)
Bolca günahlara sokar (İstanbul)
Hızlı koşanları çabucak yorar İstanbul İstanbul
Ama sen istesen de bu şehirden kaçamayacaksın
Çünkü aklın bende bende İstanbuldayım
(Doğru söylüyor)

Dinle beni biraz şşt
Sen sen İstanbul sever seni sen beni seversen
Dinle beni biraz şşt
Sen sen İstanbul döver seni sen beni üzersen

Sen gidersin
İstanbul beklemez
Gelirsin gidersin
İstanbul farketmez
Acı çeker özlersin
İstanbul üzülmez
Nasıl nedir halin
istanbul hissetmez
(İstanbul)
İSTANBUL BİRİNİ SEVMİYORSAN ÇEKİLMEZ!!

Dinle beni biraz şşt
Sen sen İstanbul sever seni sen beni seversen
Dinle beni biraz şşt
Sen sen İstanbul döver seni sen beni üzersen

Dinle beni biraz şşt
Sen sen İstanbul sever seni sen beni seversen
Dinle beni biraz şşt
Sen sen İstanbul döver seni sen beni üzersen

Hiç yorum yok: