Diyor ya bağlanmayacaksın bir şeye öyle körü körüne...
O olmazsa yaşayamam demeyeceksin,
Demeyeceksin işte!
Yaşarsın çünkü...
Aynen öyle... Hayatım vedalarla doldu bugünlerde. Mekanlarla, anfilerle, insanlarla, yurdumla, öğretmenlerimle ve en acıtanı da KADIKÖY ile... Bundan sonra Kadıköy'e gittiğimde bir Kadıköylü olmamak acıtıyor insanın içini. Bazı şeylerden bıktığımı düşünürdüm; mesela Kadıköy'ün o gereksiz kalabalıklığından meğer ne gerekliymiş o kalabalık, ayrılırken anladım.
Arkadaşlıklar sonra... Farkedemiyor insan ne kadar sevdiğini yanındayken... Sadece ne kadar sevdiğini değil, ne kadar sevildiğini de... Sarılmak ve hiç bırakmamak...Ayrılırken boğazına anlamlandıramadığın bir cismin gelip park etmesi. Dayanamadım .. Belki de ağlamışımdır kim bilir... Vedaları zaten oldum olası hiç sevmedim.. O yüzden ya! "Bağlanmayacaksın bir şeye, İstanbul'a bile..."
Ne diyorduk vedalar... Hayatımdaki tüm yollar ikiye ayrılmış durumda; her cümlem, her düşüncem muamma...
Her şey bu kepi takmamla başladı. O kepi taktığım için şimdi tam ortasındayım yağmurun... Hala kokusu var tenimde kampüsün... Sudan çıktım henüz tavaya düşmedim. O yüzden idrak edemiyorum nelerin değişeceğini. Ama içimden sesler her zamanki gibi konuşuyorlar yine. "Güzel şeyler olacak, Olacak güzel şeyler" diye :)
5 yorum:
Umarım güzel şeyler olur hep hayatında ama benim hayatımın en güzel yılları üniversite yıllarıydı.
Mutlaka üniversite yılları hep özlenecektir; ancak güzel şeyler olması için atılacak ilk adım, güzel şeyler olacağına inanmaktır.
herkes öldürür sevdiğini. Ama amacımız bir sevigiliyi öldürüp geride bırakırken yaşanmışlıkları ilk gün ki gibi akılda tutabilmek önemli olan. Sevdiğin ve öldürdüğün güzel günleri geride bıraktın. Ama hiç unutmamak dileğiyle yeni hayatında başarılar...Meltemcim
yok be olguncum, geriye dönüp baktığımda evet bazı şeyleri geride bırakabilmişim; ancak öldürmüş değilim... Öldürmemek de lazım zaten onları.. çok teşekkür ederim olguncum ... Bil-mukabele :)
Yorum Gönder