21 Haziran 2014 Cumartesi

En çok kendini seversen, sana bir şey olmaz. Bencillik diye burun kıvıranlar vardır bu düşünceye... Bu bencillikten farklı bir şeydir oysa. Uçakta hava maskesini çocuklardan önce neden kendimize takıyoruz sizce? Sevdiklerimizle mutlu günlerde uyumak, uyanmak istiyorsak önce kendimiz nefes almalıyız daha sonra onların nefes almalarına yardımcı olmalıyız.

İnanç hayata bir çok zamanlarda tutunmamıza yarayan bir güçtür. Ancak inandığımız şeyleri iyi seçmeliyiz ki elimizde kalmasın tutunduklarımız. Bu yüzdendir ki en dönek varlık olan biz insanlar olmamalı inandıklarımız. Ve tuttuğunuz şey elinizde kalsa bile bir gün bunun başınıza gelebileceği ihtimali hep aklınızda olursa en fazla bir gün üzülürsünüz ikinci gün hayatınız kaldığınız yerden kıpır kıpır devam eder. Kendinizi hem şarkı söyleyip hem dans ederken bulabilirsiniz eve girerken mesela :) Daha çok okuyup daha çok yazarken ya da ne bileyim daha güzel beslenirken yakalarsınız birdenbire... Çünkü sizin inancınızı sarsacak etkenler hayatınızdan yok olmuştur... Ve derin izler bırakmadan gitmişlerdir. Huzursuz eden mutsuzluk verenler uzaklaşmıştır hayatınızdan.. Özgürsünüzdür. Sizi mutlu edecek her şeye açıksınızdır. En güzeli de budur.

Sizi mutsuz eden şeylerin hayatınızdan uzaklaşmasına izin verin.. Bunu öyle öfke dolu değil, elinizi onun omzuna koyun iyi yolculuklar dileyin ona ve özgür bırakın :) O an bunu yapamadıysanız ve hoş şekilde vedalaşmadıysanız bile kendi içinizden arkasından yapın bunu çok işe yarıyor :) Arkasından el sallarken o eli hiç indirmeyin hazır eller havadayken iki de göbek atın :D

Her şey kendimi sevmekle başladı. Kendini seven insan ne kendine ne de başkasına kötülük eder. Haksızlığa uğradığınına inandığı ve ikna olduğu zaman hiç bir şeyin yasını tutmadan iç seslerini değiştirir. Eskiye dair şeylerin geri dönmesini beklemez.. Çünkü yüreğine kefildir kendini seven insan, kimseye yanlış yapmayacağını bilir ve bundan dolayı suçluluk duymaz.

Kendini seven insan canını yakmaya çalışanları hemen görür farkeder ve oyuna gelmez, duygularıyla oynanmasına izin vermez. Karşısındakini umursamayarak mağlup eder.

Kendini seven insan başkalarının duvarları arasında yaşamaz. İlla bir duvar lazımsa ona o duvarları kendi örer ve kendiyle yaşamayı bilir içerisinde..

Kendini seven insan bir şeylerin arkasından hiç mi üzülmez? Üzülür ama üzüldüğü şey arkasından yas tutmayı hak ediyordur. Hatalıdır bu sefer kendini seven.. Yapılacak ne varsa gururunu dinlemeden yapar.. Sonra çekilir kabuğuna sarar yaralarını ve devam eder yoluna .

Ve her şey kendimi sevmekle başladı.. Gözlerimi açtığımda yeniden doğmuş gibi huzuluydum .. Ve anlamıştım her gidenin yeri mis gibi doluyordu...