O kadar çok konuştum ki... Susmak zamanıydı şimdi.. Avaz avaz susmak vardır ya.. Kimseye hiç bir şey bahsedesim yok kısa ve net cevaplar herkesi tatmin etsin istiyorum..
Susarken idrak ettiğim şeyler, beni inandığım yalanlardan uyandırdı. Nolursa olsun insanın hayatında bir defa böyle yalanlara inanması güzel bir şey...Artık kızgın bile değilim.. Sadece izliyorum etrafımı ve kendimi..
Kendimden epeyce uzaklaşmışım meğer. Yeniden hayatımın merkezinde kendimi bulmam biraz garibime gitti. Eski günlere döndüm yeniden... Ama özlemişim beni. Kendimle ilgileniyorum bolca...
İnsanların iyi olduğunu görmek, hayatlarına kaldığı yerden hiç bir şey olmamış gibi devam ettiklerini görmek beni daha çabuk iyileştirdi. Ben neden ne için üzülüp,günlerce uykusuz kalacaktım ki...
Herkes iyi olsun .. Kızgınlıkla söylenen laflarımdan utanıyorum.. Eğer gerçekten senaryo buysa ve son burasıysa,perde kapanmayıp napacaktı? Gereken yapıldı.
Evet sanmıştım ki bu oyun hep devam edecek.. Ve ben başrolde olacağım. Ancak yönetmen başrolün bana uygun olmadığını söyledi... Önce direttim illa ben bu oyunda başrol olacağım diye. Elimden geleni yaptım. Ama bir yerden sonra anladım ki yönetmen kararlıydı... Ve ben artık bu oyunda yer alamazdım ...
Şimdi uzunca bir süre hiç bir yerde oynamayı düşünmüyorum. Kendimi çok özlemişim, hasret gidermem gerekecek epeyce.. Biraz da pansuman lazım... Sargı bezi , yara bandı?
-Ah teşekkür ederim...