Bugün günlerden, başbaşa kalmak,
Aylardan, yalnızlığın içinde kalabalık olmak.
Hani tutarsın da nefesini
Nefessiz kalınca aldığın ilk nefes gibidir, mevsim.
Sevdiklerinden uzakken, yeniden sevmekti
İçinde bulunduğumuz an.
Gözlerimi kapattım şimdi,
Rüyada gerçeğe daldım.
Kimsenin iz bırakmadığı o masum gerçeğe...
Sesler kayboldu birer birer,
Duyar gibiyim artık kendi sesimi.
Sesimde gerçek, gerçekte umut...
Bir umut ki meçhula giden patika yol,
Nereye çıkacak, bilinmez.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder